Oud en nieuw

Oud en nieuw, nieuw en oud
Alles gaat goed, niets is fout
Toch denk ik deze dag
Wat er in het verleden lag
Hoe meer jaren verstrijken
Hoe meer om terug te kijken
Het leven dat mij lessen gaf
Ik sluit vandaag het oude af
Ik ga weer met volle moed
Een nieuw jaar geluk tegemoet

Kerstgedicht

In de kelder van mijn huis

is het donker en wat vochtig

Loop je door de gang

naar boven, wat tochtig

Maar in de keuken ruikt

het heerlijk naar verse appeltaart

Word in de grote voorraadkast

grootmoeders recept bewaard

Boven heerst vooral de rust

en verfrissend de lavendel

Ieder zo zijn eigen kamer met

geheimen achter slot en grendel

In het hart van mijn huis

is het warm en vol gezelligheid

Daar word gedeeld en gepraat

Daar maken we voor ieder tijd

De kerstboom glinstert door z'n lichtjes

Het huis is warm en rijk gevuld

Rode wangen op kindergezichtjes

Een ster die vallend mijn wens onthult.

Hoe zie ik weer de kleuren

Als  vogels worden stil
beton in plaats van boom
De kleuren worden kil
we slapen zonder droom
De geuren uit een spray
en de zee op een cd.

Hoe ruik ik weer de geuren
Hoe hoor ik weer heel stil
Hoe zie ik weer de kleuren
Hoe weet ik wat ik wil
Als we alles zijn vergeten
laat Moeder aarde het wel weten!

Jij

Jij
Raakt mij
Tovenarij

Jij
Door mij
Woestenij

Jij
Samen vrij
Vrijerij

Jij
Heel dichtbij
Blij

Jij
En ik
Wij

Zwarte jassen

Hoe verhalen zwijgen
over zwarte jassen
van koude nachten
in de hel.

Hoe zinnen zweven
over diepe dalen
in een vlucht
naar de top.

Hoe woorden zwalken 
over sterk verlangen
van stille hartstocht
naar verdronken hemel.

Last van het verleden

Veel praten en voelen
weten wat we bedoelen
Wat toen is vermeden
de last van het verleden

Veel lief en begrijpen
het heeft moeten rijpen
We hebben niet vermeden
de last van het verleden

Veel warm en dicht bij elkaar
een kus als liefste gebaar
Wij nu samen in het heden
geen last meer van het verleden.

Liefde van ooit

Er was eens een jonkvrouw in de middeleeuwen
Zij kon het van ellende en misere wel uitschreeuwen
Haar jurk was eens wit maar nu vies van het roet
Nadat haar landhuis was getroffen door rampspoed
Haar ridder en redder in geen velden te bekennen
Alleen en verdrietig dacht zij om naar een ander te rennen
De ridder wanhopig verstrikt in de kerkers aan het zoeken
Kon haar nergens vinden, begon haar te vervloeken
Terwijl zij op hem stond te wachten, in de kou met haar rokken
Gaf hij het op, dacht dat zij was vertrokken
Gebroken bleven ze achter, zwaar in het geweten
De grootsheid van hun liefde zijn ze nooit meer vergeten
In hun harten voor altijd verbonden, een liefdeszegen
Echter, zij kwamen elkaar in een andere tijd toch weer tegen
Met de richting van het hart wisten wij onze liefde weer te vinden
Het lot heeft bepaald dat wij elkaar weer beminden.

Ver

Voorbij de maan en sterren
hier en nu en tot aan de verre
Eindeloos, wil ik met jou
altijd, omdat ik van je hou

Nooit, wil ik meer vechten
tegen niet kunnen hechten
Eindeloos, daar wil ik heen
twee voor samen, samen één.

Ik dacht...

Ik denk dat de gedachten
niet is wat ik dacht te verwachten
want denk je eens in
die gedachte heeft geen zin.

Kriebel krabbel knuistje

Kriebel krabbel knuistje
Kriebel in het kruisje
Trek maar aan het touwtje
En let niet op dat oudje

Kriebel krabbel knuistje
Kom maar in m'n huisje
Geef een slinger aan de klok
Bruja vliegt dan op haar stok

Kriebel krabbel knuistje
Een navel met een pluisje
El loco bromt met zware stem
Ik verdrink als ik zo zwem

Kriebel krabbel knuistje
Stiekum giechelen in ons vuistje
Lekker zweven op het tapijt
Raken we nooit de weg meer kwijt

Kriebel krabbel knuistje
Twee hartjes in een kluisje
Snappen doet een ander niet
Wie el loco en la bruja samen ziet

Verbreitelheid

Pas wanneer de orde
komt de chaos pas
Tot verbreitelheid verworde
in jouw ogen las.

De wet van de natuur

Een bijtje zoemde eens
op een mooie zomerdag
nietsvermoedend zo opeens
in een grote spinnenrag.

De spin was diep verzonken
in z'n eigen web
wist niet dat was beklonken
het bijtje voor de heb.

Dit klinkt wel heel erg zwaar
toch eigenlijk heel puur
want niets is minder waar
de wet van de natuur.

Stuiter maar

Stuiter, stuiter, stuiter maar
voel je bij mij maar veilig
Laat het los en wees jezelf en maak
vertrouwen in elkaar tot heilig

Dan zal samen zijn hervinden
en zal ook ik daar van groeien
Dan zal wat wij ooit beminden
tot mooie bloesem in het voorjaar bloeien

Taal

Wat is nederlands toch een rare taal
Neem: tesamen, te is toch teveel
En het tegengestelde van sociaal
Is asociaal, anti is meer reeel
En als je er op let
Lijkt eenzaam beter azaam
En samen met een zet.

Daisy

Liefde in het licht

vervat in een gedicht

alles en alleen voor jou

dat ik toen en nu al van je hou

snelheid van het licht

vervat in dit gedicht

alles is zo echt

dat ik nergens tegen vecht

nu van het licht

in het gedicht

leuk, lekker en lief

lol, lust en lijf

Madelief

Licht

Zalig zonnetje
in mn lijf
Ik denk dat ik 
nog even blijf
Enkel licht
en warmte maar
Vliegen tussen 
hier en daar

Jeroen

Geniet en voel het maar
maak je niet zo druk
Want het denken maakt
het mooie van het zweven stuk

Laat maar komen
net als eb en vloed
Laten we samen dromen
er is geen fout, alleen maar goed

Tijd

Nu, in de orde van de dag
Deze dag, een plek in de kalender
Waar tijd in een andere dimensie lag
Nu of nooit ongekender

Eenvoud

Bevreemdende klaarheid
wat verborgen houdt
wreed ingewikkeld
de raadselachtigheid van de eenvoud.

Dicht het open

Vier de zinnen
Dicht het open
In het niets verzopen

Vier het licht
Plus het minnen
Van uitstel nu beginnen

Van binnen

Ik zie graag zin, het doel
In elk geval dat ik iets voel
Ik hou niet van oppervlakkigheid
Geen overwinning zonder strijd
Ik snap de mens soms niet
Die alleen de praal nog ziet
Geluk zit niet in je verstand
En ook niet aan de buitenkant
Geen loze woorden,lege zinnen
Je gevoel zit echt van binnen

Alledaagjes

Alle daagjes
Nog wat vraagjes
Dingetjes
Wat zinnetjes
Kleintjes
Mijmerijntjes
Fijntjes
Op de lijntjes

Romeo

O Romeo, waar zijt gij
Kom van elders en bevrijd mij
Van klootjes en moraalridders
Die allesvretende gifsidders
Verloochen toch uwe niet
Schrei, zodat een ieder ziet
Uw pijlen mijne hart geraakt
Mijn zoete hof tot bloeien maakt
O, Romeo, tot mijn ontwaken
Zal ik uwe hart bewaken

Lief

Zengend zacht 
Zoete zoenen
Wattige woordjes
Wollige wangen
Vrijende voetjes
Vol verlangen
Strengel samen

Stekelig

Ik wilde dat ik een egel was
Met zo'n schattige snuit
Maar dat je in m'n ogen las
Kijk voor mij maar uit

Als ik dan een egel was
Leefde ik in de nacht
Want dan begint het pas
Dat is waar ik op wacht

Want als ik egel was
Was ik van binnen zacht
De stekels merkte je pas
Te laat en onverwacht

Dus als je ook een egel was
En stekelig van aard
Denk ik dat je bij me past
Wat moet ik met een paard

Morgenwacht

Ook al kleuren de regenboog
Is wit soms room
Er maar een zwaluw vloog
Een nachtmerrie een droom

Ook al stil hartverscheurend
Zwart de nacht
Moeder aarde opbeurend
De morgen wacht

Slakkengang

Toen ik net de hond moest uitlaten
bij het schijnsel van de volle maan
Zag ik ze met hun huisjes op hun rug
in een heuse file staan
Met een meter per uur waarschijnlijk
waren zij op weg naar weet ik waar
soms was er 1 z'n huis vergeten
die moest weer terug naar daar
Ik voelde mij heel groot en lomp
en eigenlijk ook nietig
Het idee dat aan het einde van hun weg
de onze lag, maakte mij verdrietig

Leeg

Deze leegte die is ontstaan
is moeilijk te beschrijven
Daar komen holle woorden in
dat heeft geen enkele zin

Deze leegte die is ontstaan
het gat valt niet te dichten
En zelfs in dit refrein
lijkt iets ook niets te zijn

Deze leegte die is ontstaan
blijkt niet op te lossen
Zou graag de gaatjes vullen
de leegte wat onthullen

Deze leegte die is ontstaan
kan ik niet goed plaatsen
Ik voel er helemaal niets
dat zegt toch ook wel iets

Corsica

De zon brandt op mijn bruine huid
De palmboom ruist, een vogel fluit
Het is hier nooit te vroeg of te laat
Als straks de zon weer onder gaat
Verzamelen we ons voor het diner
Daarna nog een salsales voor twee
En als ik morgen naar huis toe ga
Vergeet ik nooit meer dit paradijsje corsica

Is geweest

En nu voel ik hoe het is geweest
dat voel ik nu heel goed
ben door die tijd gesjeesd
voel nu pas wat het doet

Maar dat wat is geweest
komt ook niet meer terug
als je door het leven raced
gaat ook gevoel heel vlug

Vuile was

Oef,ik liep weer tegen die muur
dat geeft toch wel een klap
Het is wel niet van lange duur
maar het voelt alsof ik mezelf betrap
op weer een hoopje opgekropt
een hoopje vieze was
dat was ver weggestopt
Dacht, wat was ik pas
nog vrij en schoon van zinnen
maar die muur stond daar gewoon
en ik kan weer opnieuw beginnen

Vloed, in het spoor van Adriana

Dag Adriana, Eline, meneer Alkemade
Dag zussen, kindjes, wals en barontirade
Dag badmannen, muzikanten, storm op zee
Dag noortuks lied, ik zong blij en tevree
Dag Norbert, Huib, Jacob en Hendrik
Dag witte jurk, visserskleding, blauwe strik
Dag wind, storm zand en regen
Dag zonsondergang, waar we geen genoeg van kregen
Dag samen zijn, make- up en eten
Dag allen die ik hier nog ben vergeten
Dag Herma en Martine, bedankt
Het was geweldig op het noordwijks strand!

Pijl

Rakelings

Vlakbij,

schiet jij

voor mij,

een pijl van

je boog

raakt langzaam

uit het oog…

 

Oneindig

heel ver,

is er,

een doel

voor dit gevoel…

Tafellaken en servet

Zo mooi en prachtig om te zien
er ligt op jou nog geen enkele smet
Mijn lieve dochter van zestien
tussen tafellaken en servet

Zo jongensachtig en stoer bovendien
als worstelende puber steeds aan zet
Mijn lieve zoon van dertien
tussen tafellaken en servet

Theater

Speel je mij

dan speel ik jou

in dit theater

Speel met mij

dan bespeel ik

jou wel later



 ringtone

Bron

Als water zuiver zoet
ontspringt aan de bron
z'n weg bruisend
vervolgt in de rivier

Als troebel nat kabbelt
op zoek naar de bron
na een lange weg
eindeloos verzilt in zee

Daarom

Met je dovemansoren
Kan je niet luisteren

Met een dolk in je hart
Kan je niet liefhebben

Met je handen ergens aan vol
Kan je niet geven

Met je ziel onder je arm
Kan je niet omarmen

Met je oogkleppen op
Zie je mij niet...

Ik zeg maar zo...

Wie een muur heeft opgebouwd
Hoeft niet met de deur in huis te vallen

Wie de vinger in de pap heeft
Heeft het bord niet voor de kop

Wie oren op steeltjes heeft
Heeft geen ogen als schoteltjes

Wie een grote mond heeft
Heeft de neus vaak in de lucht

Wie lange tenen heeft
Loopt naast z'n schoenen

Wie het bloed voor de ogen krijgt
Strijk je niet tegen z'n haren

Wie het op z'n heupen heeft
Heeft het niet achter z'n ellebogen

Wie de benen niet neemt
Doet het op de sloffen

Wie de handen in het vuur steekt
Moet op de blaren zitten

Wie eelt op het hart heeft
Geeft steken onder water

Wie geen blad voor de mond heeft
Ziet een mond vol tanden

Wie het water uit de mond loopt
Heeft geen hoog water

Slapeloos

Moedeloos, zonder moed
lig ik wakker, al de hele nacht
Wat mijn hersens voedt
houdt de slaap in de macht

Hopeloos, zonder hoop
m'n hart bonst, de hele tijd
Mijn maag in de knoop
waar de slaap onder lijdt

Eindeloos, zonder eind
lijkt het , het zwart van de nacht
Weten dat het licht verfijnt
het licht, die de dag me bracht

O te

Te zijner tijd te moede            
te mijnen huize
te elfde ure terecht                          
tevreden tezamen.

Ode

Dit is een ode
Een ode aan mijn vrienden
Het werd tijd
Vond dat ze dat verdienden
Echte vrienden
Niet bang om te verliezen
De waarheid
En alleen daarvoor kiezen

Dit is een ode
Aan de mensen waar ik van hou
Het werd tijd
Om dat te zeggen tegen jou

Heerlijk zomergedoe

Met vrienden aan de borrel
buiten in de tuin
Met de hond in de ochtend
rennen in het duin
Al sloffend naar de super
veel groente en wat fruit
De vogels en de kindjes
die kwetteren het uit
Aan het einde van de middag
lekker naar het strand
De zon zien zakken
de mensen rood verbrandt
De warmte in je hart en lichaam
maakt je loom en beetje moe
Hoe gelukkig is het leven
heerlijk zomergedoe

Roze bril

Ik ben niet wie je ziet

je hoort niet wie ik ben

Stuur je met 't kluitje in 't riet

zeker als ik je nog niet ken

Kijk eerst de kat nog uit de boom

voor ik mezelf laat zien

Ik reageer expres wat sloom

want tel vaak eerst tot tien

Was ik nog maar als een kind

zo zuiver, groen als gras

die nergens nog wat van vind

Dat kind wat ik eens was

Toen was het gras nog groener

in mijn eigen tuin

Toen was het altijd zomer

een tientje een fortuin

Ik droeg een roze bril

en vond iedereen heel lief

heel gewoon was moeders wil

in het donker sloop geen dief

De prins die moest nog komen

hij zou ook nooit meer gaan

hij verscheen in al mijn dromen

een droom was mijn bestaan

Nu lijkt dit alles zo verdwenen

het leven zo zwart-wit

Dromen alleen voor diegenen

die het kind in zich bezit.

Het rechte pad

Brullend briest mijn brein
Het mag niet meer zo zijn

Al struikelend kom ik over de brug
Ik kijk om, zie geen weg terug

Brullend briest mijn brein
het hoeft niet zo te zijn

Als ik kijk, niet verblindt door schone schijn
blijkt de horizon breder dan mijn pad te zijn

Brullend briest mijn brein
Er is geen waarheid, alleen woestijn

Het is voorbij

Was 't moed, was 't kracht 
die hem tot de hemel bracht? 
Was 't tijd, was het kwijt 
was het de vergetelheid? 
Een bijzonder man was je voor mij
Het is goed zo, het is voorbij

Ik

Ik ben dan wel geen groot dichter
En van geen enkele vrede stichter
Geen carriere, een CV met spaties
Ik heb geen netwerk of relaties
Niet onafhankelijk of getrouwd
Wel een hond die van me houd
Ik ben voor menig een lastig portret
Als ik voor hen een spiegel zet
Ik ben te stellig, confronterend
En zelfs arrogant en belerend
Niet zachtaardig maar toch ook geen loeder
Ik ben en blijf vooral een lieve moeder

De Efteling

Het lijkt een sprookje,
een grote happening
Met mijn ouders, ze zijn nog samen
naar de efteling

De rode schoentjes
zijn mijn favoriet
Vol geloof blijf ik daar kijken
want stoppen, doen zij niet

En lange Jan,
die steekt z'n nek nog uit
De rattenvanger vangt
alleen maar ratten met z'n fluit

Hans en Grietje blijven samen
en zorgen voor elkaar
Zij blijven wel
tot in de eeuwigheid een paar

Ik slik de zoete koek
het is helemaal niet raar
Ze leefden allemaal lang
en heel gelukkig met elkaar

Weer bericht

Vandaag weer regenachtig
haar toon was krachtig
eigenlijk vrij huichelachtig
want ze was het hele jaar
al neerslachtig

Voorjaar

Wind, waai mijn woeste
wolken weg
Zonder zwoele zomerdagen
heb ik zwarte zware zin
Jaloers op jouw jonge jeugd
Zon, zet de zomer in!

Hij/Zij

Wat reeds geschiedde
had Hij zich kundig gemaakt
In het heden treden
zijn voetsporen
wat hem toekomt
weet Hij niet

Wat reeds geschiedde
laat Zij achter
In het heden zorgt Zij
wat haar toekomt
voor morgen

Slaapliedje

Liefje, ik ben moe
Ik ga naar m'n bedje toe
En als ik dan mijn oogjes sluit
En zonder jou de dag uitluidt
Hoop ik dat ik droom van jou
Omdat ik zoveel van je hou

Moed

Lieve schat, wat je ook doet

Het komt altijd altijd altijd goed

Ook al zie je alleen maar dalen

En kan je uren daar verdwalen

Net als je denkt ik kan niet lager

Worden grenzen zoveel vager

Het blijft een heel vreemd iets

Dat lijkt te komen uit het niets

En al lijkt het heel heel klein

Dat blijkt jouw signaal te zijn

Dan zie je dat ook in jouw dal

Er altijd een pad verschijnen zal

Off-day

Ik zie het niet meer zitten
Heb geen enkele zin
Het is alleen maar donker
Zie er ook geen gat meer in

Laat deze dag maar over zijn
Dan laat ik morgen
Deze mistige wolkenbrei
Verdwijnen met mijn zorgen

Dan zie ik het weer zitten
En heb ook weer de zin
Dan gaat de zon weer schijnen
En geloof dat ik de lotto win

Iets

We hebben alles
En alles is veel
Dat alles blijkt niets

We hebben alles
Maar verloren iets
Wat we hebben gehad

We hebben alles
Maar nooit eerder
Voelde het zo leeg

We hebben alles
De naakte waarheid
We hebben niet lief

Theater

Speel maar liever geen toneel

Je bent een slecht acteur

Ik hou juist van jou

Als goede amateur

Ruzie maken en wat drama

Met een happy end

Is mij veel meer waard

Ik hou van hoe je bent.

Jij

Hou van jezelf
Zodat
Ik ook van jou
Kan houden

Zoek jezelf
Zodat
Ik ook jou
Kan vinden

Heb jezelf
Lief
Zodat ik jou
Lief
Kan hebben

Stamboom

Als ik een boom was

had ik stevige wortels

een volle kruin

groeide naar het licht

en mijn appels vielen niet ver...

Zijn

Nog voor 
Ik vertrok
Was ik al
Weg

Weet niet of
Toen ik kwam
Er al was

Zondag 27 februari

Zondag regendag
Dag zon hallo regen

Net

Net als je denkt
Ik voel
Me vrij

Net als je
Denkt ik voel me
Vrij

Net als
Je denkt ik
Voel me
Vrij

Net
Als je denkt
Ik voel me vrij
Einde

In opdracht

Dit gedicht vormt mijn gedachten
Letters, woorden, zinnen
Liggen op mij te wachten
Waar zal ik toch beginnen?

Wat wil ik hiermee zeggen,
Rijmen maakt nog geen gedicht
Onmogelijk om uit te leggen
Hoe zwaar mij deze opdracht ligt

Gedachtenspinsels

Valentijn

Vandaag is het valentijnsdag. De dag dat mijn vertrouwen in de mens beloond werd. Ook bij mij kwam de postbode met een verrassing. Een enveloppe met veel stickers "by airmail" erop. Gericht aan Miss Bogaards. Eenmaal geopend bleken het twee foto's van mijzelf te zijn, genomen in Londen. Ik was een sigaretje aan het roken op de stoep voor het hotel. Een oudere man met fototoestel vroeg of hij foto's mocht maken voor vijf euro. Ik moet zeggen, hij praatte zo snel en charmant, dat ik niet kon weigeren. Natuurlijk vond hij het nodig er nog een paar te maken op de trap want ik zag er zo leuk uit. Uiteindelijk kostte het tien euro omdat hij er meer genomen had. Eenmaal op m'n kamer vertelde ik het verhaal waarop mijn kinderen mij vol verbazing aankeken hoe ik hier ingetrapt was. "Mam, je gelooft toch echt niet dat hij ze op gaat sturen, laat staan ontwikkelen?". Vanmorgen, twee maanden later, op valentijnsdag lagen ze op de mat!
Ik geloof.

Witte scholen, zwarte scholen

Witte scholen, zwarte scholen
Wie doet er mee polarisatie te bewaren
Kabinet heeft besloten
Integratie is gebroken
Is er dan geen beleidsman,
Die de sleutel maken kan?

Laat doorgaan
Laat doorgaan
Wie achter is mag niet meer voorgaan!

Rivier

Ieder put uit eigen kraan,
drinkt z'n eigen water.
Het idee alleen te staan,
de bron is pas voor later.

Liepen we nog naar de rivier,
kwamen we elkaar tegen.
Delen geeft zoveel meer plezier,
er scheiden al zoveel wegen.

Zolang...

Zolang de winter overgaat in zomer
en de lente daar mee begint
Zolang de nacht verdreven word
door de zon die de dag hervindt
Zolang de vogels 's morgens 
mij wekken met hun lied
Zolang zal ik weten dat geluk 
wint van verdriet...

25 januari 2011

Vandaag scheen de zon,

ze bracht weer wat licht.

En heel even leek het wel,

of de lente begon...

Zwart

Zwart is de nacht, ik dwaal door de straten
Ik weet het nu zeker, ze heeft me verlaten
Het kind in mij, als een kaarsje gedoofd
Zachtjes zonder het te weten, nooit geloofd
Opeens voelt het anders, zo dof, zo leeg
Straten, natte stenen, koud en kil, een steeg
Zwart mijn stad, zonder licht en vuur
Het kind in mij slaapt al lang op dit uur.

Nacht

Klokken luiden het uur
Vogels zijn stil
Donker is mijn vuur
Groot mijn wil
Tranen zijn zout
Dekens warm
Buiten koud
Verlangens arm
Stil is de nacht
Heel alleen
Niet verwacht
Samen is niet 1

Nieuwjaarsgala