Brullend briest mijn brein
Het mag niet meer zo zijn
Al struikelend kom ik over de brug
Ik kijk om, zie geen weg terug
Brullend briest mijn brein
het hoeft niet zo te zijn
Als ik kijk, niet verblindt door schone schijn
blijkt de horizon breder dan mijn pad te zijn
Brullend briest mijn brein
Er is geen waarheid, alleen woestijn
Geen opmerkingen:
Een reactie posten