zondag 17 april 2011

Roze bril

Ik ben niet wie je ziet
je hoort niet wie ik ben
Stuur je met 't kluitje in 't riet
zeker als ik je nog niet ken

Kijk eerst de kat nog uit de boom
voor ik mezelf laat zien
Ik reageer expres wat sloom
want tel vaak eerst tot tien

Was ik nog maar als een kind
zo zuiver, groen als gras
die nergens nog wat van vind
Dat kind wat ik eens was

Toen was het gras nog groener
in mijn eigen tuin
Toen was het altijd zomer
een tientje een fortuin

Ik droeg een roze bril
en vond iedereen heel lief
heel gewoon was moeders wil
in het donker sloop geen dief

De prins die moest nog komen
hij zou ook nooit meer gaan
hij verscheen in al mijn dromen
een droom was mijn bestaan

Nu lijkt dit alles zo verdwenen
het leven zo zwart-wit
Dromen alleen voor diegenen
die het kind in zich bezit.


Geen opmerkingen:

Een reactie posten