Christmas in London

Dinsdag vertrokken we tegen ieders verwachting in naar Londen. Wegens vele vertragingen, cancels, en chaotische toestanden was het een wonder dat onze vlucht gewoon vertrok. Onze transfer naar het hotel was een alleraardige portugees die al 23 jaar in Engeland woonde maar gelukkig z'n zuidelijke temperament nog niet verloren had. Al druk doende gebood hij mij vooral naast hem plaats te nemen, om vervolgens de hele weg druk pratend aan de telefoon door te scheuren naar het centrum van Londen. Het hotel was een prachtig victoriaans gebouw met mooie kamers. Om de twee kamers die we gereserveerd hadden zo dicht mogelijk bij elkaar te krijgen, moesten we wel in de gehandicaptenkamers, wat hilarische momenten bracht. In de spiegel zag je je hoofd en voeten niet, de wasbak zat bij je knieen enz. Maar wel hele ruime kamers! Die avond lag ik in bed en lag wat te kriebelen aan m'n been, waarop mijn moeder vroeg " heb je dan geen body-language bij je?", waarop ik een half uur tranen gelachen en pijn in m'n buik dubbel heb gelegen om haar verspreking, ze bedoelde lotion! De volgende dag hadden we een lunchafspraak met een engelsman die ons covent garden liet zien en zalig geluncht. Natuurlijk hebben we de big bus tour genomen om hop- on, hop- off door Londen te gaan en ondertussen de toeristische plekken ook vooral te hebben aangedaan. Mijn dochter heeft me daar verkocht aan de tourguide voor twee kamelen en tien kippen, gelukkig vond ze me meer waard dan alleen de twee kamelen die hij bood, en deed een tegenbod met tien kippen erbij! Volbeladen met tassen kwamen we moe maar voldaan in het hotel terug, waar we heerlijke eendenborst, risotto, en lamsbout hebben gegeten. En toen was daar de dag van vertrek alweer, met een gelukkig gevoel de dag van kerstavond naar huis. Met de koffers vol met kerstinkopen waaronder ook twee pakken christmascrackers ( engelse traditie, een papieren trekcadeautje met klappertje, mutsje en cadeautje erin), richting airport. Met het inchecken vroeg de dame of we crackers bij ons hadden want die mochten niet mee het vliegtuig in. Oeps....ja, zei ik braaf, maar ik haal ze wel uit m'n koffer. Ik haalde een pak uit de koffer en gaf ze aan de incheckdame, waarop m'n zoon heftig geschrokken begon te vertellen dat ik toch twee pakken had? Tsssttss siste ik tussen m'n tanden, nu niet!". Maar dat kan toch niet, dat is niet eerlijk...je hebt er twee..." bleef hij maar steeds bozer herhalen. M'n moeder trok langzaam het karretje waar op hij zat weg en reed hem zo weg bij de balie. Uiteindelijk zaten we kerstavond thuis aan het kerstdiner gezellig met een cracker na te genieten!